หันทะ มะยัง ปัพพะชิตะอะภิณฺหะปัจจเวกขะณะปาฐัง ภะณามะ เส
[Hânda mayaṁ pabbajita-abhiṇha-paccave̬kkhaṇa-pā̬ṭhaṁ bha̬ṇāmase]
ทะสะ อิเม ภิกขะเว ธัมมา
Dasa ime bhîkkha̬ve dhammā
ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย
ธรรมทั้งหลายสิบประการเหล่านี้ มีอยู่
Duu gɔ̀ɔn pík-sù táng lăai
Tam táng lăai sìp bprà-gaan mii yùu
Duu gɔ̀ɔn pík-sù táng lăai
Tam táng lăai sìp bprà-gaan mii yùu
Bhikkhus there are te̬n dhammas
ปัพพะชิเตนะ อะภิณฺหัง ปัจจะเวกขิตัพพา
Pabbajîtena a̬bhiṇhaṁ paccave̬kkĥit̬abbā
เป็นธรรมที่บรรพชิตพึงพิจารณาโดยแจ่มชัด
อยู่เนืองนิจ
Bpen tam tȋi ban-pá-chít pʉng pí-jaa-rá-naa doi jɛ̀ɛm chát
Yùu nʉang nít
Bpen tam tȋi ban-pá-chít pʉeng pí-jaa-rá-naa doi jɛ̀ɛm chát
Yùu nʉeang nít
Which should be re̬flected upon again and a̬gain by one who ha̬s gône forth
กะตะเม ทะสะ
Ka̬ta̬me dasa
ธรรมทั้งหลายสิบประการนั้นเป็นอย่างไรเล่า
Tam táng lăai sìp bprà-gaan bpen yàang rai lȃo
Tam táng lăai sìp bprà-gaan bpen yàang rai lȃo
What a̬re thêse ten?
เววัณณิยัมหิ อัชฌูปะคะโตติ,
ปัพพะชิเตนะ อะภิณฺหัง ปัจจะเวกขิตัพพัง
'Vevaṇṇi̬yamhi ajjhūpa̬ga̬to' ti
Pabbaĵitena a̬bhiṇhaṁ paccave̬kkĥit̬abbaṁ
คือบรรพชิตพึงพิจารณาโดยแจ่มชัด อยู่เนืองนิจว่า
เราเป็นผู้เข้าถึงเฉพาะแล้ว ซึ่งวรรณะอันต่าง
อันวิเศษ ดังนี้
Kʉʉ ban-pá-chít pʉng pí-jaa-rá-naa doi jɛ̀ɛm chát · yùu nʉang nít wȃa
Rao bpen pȗu kȃo tʉ̆ng chà-pɔ́ lɛ́ɛo · sʉ̑ng wan-ná an dtàang
An wí-sèet · dang níi
Kʉʉe ban-pá-chít pʉeng pí-jaa-rá-naa doi jɛ̀ɛm chát · yùu nʉeang nít wȃa
Rao bpen pȗu kȃo tʉ̆eng chà-pɔ́ lɛ́ɛo · sʉ̑eng wan-ná an dtàang
An wí-sèed · dang níi
"I am no̬ longer living according to worldly aims and va̬lues"
This should be re̬flected upon again and a̬gain by one who ha̬s gône forth
ปะระปะฏิพัทธา เม ชีวิกาติ,
ปัพพะชิเตนะ อะภิณฺหัง ปัจจะเวกขิตัพพัง
'Parapaṭi̬baddhā me jīvîkā' ti
Pabbaĵitena a̬bhiṇhaṁ paccave̬kkĥit̬abbaṁ
บรรพชิตพึงพิจารณาโดยแจ่มชัด อยู่เนืองนิจว่า
การเลี้ยงชีวิตของเรา เนื่องเฉพาะแล้วด้วยผู้อื่น
ดังนี้
Ban-pá-chít pʉng pí-jaa-rá-naa doi jɛ̀ɛm chát · yùu nʉang nít wȃa
Gaan líang chii-wít kɔ̆ɔng rao · nʉ̑ang chà-pɔ́ lɛ́ɛo dȗay pȗu ʉ̀ʉn
Dang níi
Ban-pá-chít pʉeng pí-jaa-rá-naa doi jɛ̀ɛm chát · yùu nʉeang nít wȃa
Gaan líang chii-wít kɔ̆ɔng rao · nʉ̑eang chà-pɔ́ lɛ́ɛo dȗay pȗu ʉ̀ʉen
Dang níi
"My very life is sustâined through the gifts of o̬thers"
This should be re̬flected upon again and a̬gain by one who ha̬s gône forth
อัญโญ เม อากัปโป กะระณีโยติ,
ปัพพะชิเตนะ อะภิณฺหัง ปัจจะเวกขิตัพพัง
'Añño me āka̬ppo ka̬ra̬ṇī̂yo' ti
Pabbaĵitena a̬bhiṇhaṁ paccave̬kkĥit̬abbaṁ
บรรพชิตพึงพิจารณาโดยแจ่มชัด อยู่เนืองนิจว่า
ระเบียบการปฏิบัติอย่างอื่น ที่เราจะต้องทำ มีอยู่
ดังนี้
Ban-pá-chít pʉng pí-jaa-rá-naa doi jɛ̀ɛm chát · yùu nʉang nít wȃa
Rá-bìap gaan bpà-dtì-bàt yàang ʉ̀ʉn · tȋi rao jà dtɔ̑ɔng tam · mii yùu
Dang níi
Ban-pá-chít pʉeng pí-jaa-rá-naa doi jɛ̀ɛm chát · yùu nʉeang nít wȃa
Rá-bìap gaan bpà-dtì-bàd yàang ʉ̀ʉen · tȋi rao jà dtɔ̑ɔng tam · mii yùu
Dang níi
"I shou̬ld strive to abândon my former ha̬bits"
This should be re̬flected upon again and a̬gain by one who ha̬s gône forth
กัจจิ นุ โข เม อัตตา สีละโต นะ อุปะวะทะตีติ,
ปัพพะชิเตนะ อะภิณฺหัง ปัจจะเวกขิตัพพัง
'Kaccî nu kho me a̬ttā̬ sīlato na u̬pavadatī' ti
Pabbaĵitena a̬bhiṇhaṁ paccave̬kkĥit̬abbaṁ
บรรพชิตพึงพิจารณาโดยแจ่มชัด อยู่เนืองนิจว่า
เมื่อกล่าวโดยศีล เราย่อมตำหนิติเตียนตนเองไม่ได้
มิใช่หรือ ดังนี้
Ban-pá-chít pʉng pí-jaa-rá-naa doi jɛ̀ɛm chát · yùu nʉang nít wȃa
Mʉ̑a glàao doi sĭin · rao yɔ̑ɔm dtam-nì dtì-dtian dton eeng mȃi dȃai
Mí chȃi rʉ̆ʉ · dang níi
Ban-pá-chít pʉeng pí-jaa-rá-naa doi jɛ̀ɛm chát · yùu nʉeang nít wȃa
Mʉ̑ea glàao doi sĭin · rao yɔ̑ɔm dtam-nì dtì-dtian dton eeng mȃi dȃi
Mí chȃi rʉ̆ʉe · dang níi
"Does re̬gret over my cônduct arise in m̬y mind?"
This should be re̬flected upon again and a̬gain by one who ha̬s gône forth
กัจจิ นุ โข มัง อะนุวิจจะ วิญญู สะพฺรัหฺมะจารี สีละโต นะ
อุปะวะทันตีติ, ปัพพะชิเตนะ อะภิณฺหัง ปัจจะเวกขิตัพพัง
'Kaccî nu kho maṁ a̬nuvicca̬ viññū s̬abrahmâcārī sīlato na
U̬pavadantī' ti, Pabbaĵitena a̬bhiṇhaṁ paccave̬kkĥit̬abbaṁ
บรรพชิตพึงพิจารณาโดยแจ่มชัด อยู่เนืองนิจว่า
เมื่อกล่าวโดยศีล เพื่อนสพรหมจารีที่เป็นวิญญูชน
ใคร่ครวญแล้ว ย่อมตำหนิติเตียนเราไม่ได้
มิใช่หรือ ดังนี้
Ban-pá-chít pʉng pí-jaa-rá-naa doi jɛ̀ɛm chát · yùu nʉang nít wȃa
Mʉ̑a glàao doi sĭin · pʉ̑an sà-pram-má-jaa-rii tȋi bpen win-yuu chon
Krȃi kruan lɛ́ɛo · yɔ̑ɔm dtam-nì dtì-dtian rao mȃi dȃai
Mí chȃi rʉ̆ʉ · dang níi
Ban-pá-chít pʉeng pí-jaa-rá-naa doi jɛ̀ɛm chát · yùu nʉeang nít wȃa
Mʉ̑ea glàao doi sĭin · pʉ̑ean sà-pram-má-jaa-rii tȋi bpen win-yuu chon
Krȃi kruan lɛ́ɛo · yɔ̑ɔm dtam-nì dtì-dtian rao mȃi dȃi
Mí chȃi rʉ̆ʉe · dang níi
"Could m̬y spiritual compânions find fault with my co̬nduct?"
This should be re̬flected upon again and a̬gain by one who ha̬s gône forth
สัพเพหิ เม ปิเยหิ มะนาเปหิ นานาภาโว วินาภาโวติ,
ปัพพะชิเตนะ อะภิณฺหัง ปัจจะเวกขิตัพพัง
'Sa̬bbehi me pi̬yehi ma̬nāpeh̬i nānābhāvo vînābhāvo' ti
Pabbaĵitena a̬bhiṇhaṁ paccave̬kkĥit̬abbaṁ
บรรพชิตพึงพิจารณาโดยแจ่มชัด อยู่เนืองนิจว่า
ความพลัดพรากจากของรักของชอบใจทั้งสิ้น
จักมีแก่เรา ดังนี้
Ban-pá-chít pʉng pí-jaa-rá-naa doi jɛ̀ɛm chát · yùu nʉang nít wȃa
Kwaam plát prȃak jàak kɔ̆ɔng rák kɔ̆ɔng chɔ̑ɔp jai táng sȋn
Jàk mii gɛ̀ɛ rao · dang níi
Ban-pá-chít pʉeng pí-jaa-rá-naa doi jɛ̀ɛm chát · yùu nʉeang nít wȃa
Kwaam plát prȃak jàag kɔ̆ɔng rák kɔ̆ɔng chɔ̑ɔp jai táng sȋn
Jàg mii gɛ̀ɛ rao · dang níi
"All that i̬s mine be̬loved and plêasing
Will become o̬therwise
Will become sêparated from me"
This should be re̬flected upon again and a̬gain by one who ha̬s gône forth
กัมมัสสะโกมฺหิ กัมมะทายาโท กัมมะโยนิ
กัมมะพันธุ กัมมะปะฏิสะระโณ ยัง กัมมัง กะริสสามิ
กัลฺยาณัง วา ปาปะกัง วา ตัสสะทายาโท ภะวิสสามีติ,
ปัพพะชิเตนะ อะภิณฺหัง ปัจจะเวกขิตัพพัง
'Kammâssa̬komh̬i kammâdāyādo kammâyonî kammâbandhû kammâpaṭi̬sâra̬ṇo Yaṁ kammaṁ ka̬rissāmi
Kalyāṇaṁ vā pāpa̬kaṁ vā
Ta̬ssa̬ dāyādo bha̬vissā̂mī' ti
Pabbaĵitena a̬bhiṇhaṁ paccave̬kkĥit̬abbaṁ
บรรพชิตพึงพิจารณาโดยแจ่มชัด อยู่เนืองนิจว่า
เราเป็นผู้มีกรรมเป็นของตน
มีกรรมที่ต้องรับผลเป็นมรดกตกทอด
มีกรรมเป็นที่กำเนิด มีกรรมเป็นเผ่าพันธุ์
มีกรรมเป็นที่พึ่งอาศัย เราทำกรรมใดไว้ ดีก็ตาม
ชั่วก็ตาม เราจักเป็นผู้รับผลตกทอดแห่งกรรมนั้น
ดังนี้
Ban-pá-chít pʉng pí-jaa-rá-naa doi jɛ̀ɛm chát · yùu nʉang nít wȃa
Rao bpen pȗu mii gam bpen kɔ̆ɔng dton
Mii gam tȋi dtɔ̑ɔng ráp pŏn bpen mɔɔ-rá-dòk dtòk tɔ̑ɔt
Mii gam bpen tȋi gam-nə̀ət · mii gam bpen pào pan
Mii gam bpen tȋi pʉ̑ng aa-săi · rao tam gam dai wái · dii gɔ̑ɔ dtaam
Chȗa gɔ̑ɔ dtaam · rao jàk bpen pȗu ráp pŏn dtòk tɔ̑ɔt hɛ̀ɛng gam nán
Dang níi
Ban-pá-chít pʉeng pí-jaa-rá-naa doi jɛ̀ɛm chát · yùu nʉeang nít wȃa
Rao bpen pȗu mii gam bpen kɔ̆ɔng dton
Mii gam tȋi dtɔ̑ɔng ráp pŏn bpen mɔɔ-rá-dòg dtòg tɔ̑ɔt
Mii gam bpen tȋi gam-nœ̀d · mii gam bpen pào pan
Mii gam bpen tȋi pʉ̑eng aa-săi · rao tam gam dai wái · dii gɔ̑ dtaam
Chȗa gɔ̑ dtaam · rao jàg bpen pȗu ráp pŏn dtòg tɔ̑ɔt hɛ̀ɛng gam nán
Dang níi
"I am the owner of my ka̬mma
Heir to my ka̬mma
Born of my ka̬mma
Related to my ka̬mma
Abide suppôrted by my ka̬mma
Whatever kamma I sha̬ll do
For good o̬r fôr ill
Of that I will be̬ tĥe heir"
This should be re̬flected upon again and a̬gain by one who ha̬s gône forth
กะถัมภูตัสสะ เม รัตตินทิวา วีติปะตันตีติ,
ปัพพะชิเตนะ อะภิณฺหัง ปัจจะเวกขิตัพพัง
'Kathambhūtassa̬ me rattindivā vīti̬patant̂ī' ti
Pabbaĵitena a̬bhiṇhaṁ paccave̬kkĥit̬abbaṁ
บรรพชิตพึงพิจารณาโดยแจ่มชัด อยู่เนืองนิจว่า
วันคืนล่วงไป ล่วงไป ในเมื่อเรากำลังเป็นอยู่
ในสภาพเช่นไร ดังนี้
Ban-pá-chít pʉng pí-jaa-rá-naa doi jɛ̀ɛm chát · yùu nʉang nít wȃa
Wan kʉʉn lȗang bpai · lȗang bpai · nai mʉ̑a rao gam-lang bpen yùu
Nai sà-pȃap chȇen rai · dang níi
Ban-pá-chít pʉeng pí-jaa-rá-naa doi jɛ̀ɛm chát · yùu nʉeang nít wȃa
Wan kʉʉen lȗang bpai · lȗang bpai · nai mʉ̑ea rao gam-lang bpen yùu
Nai sà-pȃap chȇen rai · dang níi
"Th̬e days and nights are re̬lentlessly pâssing
Ho̬w well am I spêndîng m̬y time?"
This should be re̬flected upon again and a̬gain by one who ha̬s gône forth
กัจจิ นุ โขหัง สุญญาคาเร อะภิระมามีติ,
ปัพพะชิเตนะ อะภิณฺหัง ปัจจะเวกขิตัพพัง
'Kacci nu kho'haṁ suññā̂gāre a̬bhiramāmī' ti
Pabbaĵitena a̬bhiṇhaṁ paccave̬kkĥit̬abbaṁ
บรรพชิตพึงพิจารณาโดยแจ่มชัด อยู่เนืองนิจว่า
เราย่อมยินดีในโรงเรือนอันสงัด อยู่หรือหนอ
ดังนี้
Ban-pá-chít pʉng pí-jaa-rá-naa doi jɛ̀ɛm chát · yùu nʉang nít wȃa
Rao yɔ̑ɔm yin dii nai roong rʉan an sà-ngàt · yùu rʉ̆ʉ nɔ̆ɔ
Dang níi
Ban-pá-chít pʉeng pí-jaa-rá-naa doi jɛ̀ɛm chát · yùu nʉeang nít wȃa
Rao yɔ̑ɔm yin dii nai roong rʉan an sà-ngàd · yùu rʉ̆ʉe nɔ̆ɔ
Dang níi
"Do I delight in sôlitude or not?"
This should be re̬flected upon again and a̬gain by one who ha̬s gône forth
อัตถิ นุโข เม อุตตะริมะนุสสะธัมมา
อะละมะริยะญาณะทัสสะนะวิเสโส อะธิคะโต
โสหัง ปัจฉิเม กาเล สะพฺรัหฺมะจารีหิ ปุฏโฐ
นะ มังกุ ภะวิสสามีติ,
ปัพพะชิเตนะ อะภิณฺหัง ปัจจะเวกขิตัพพัง
'Atthi nu kho me u̬ttari-manussa̬-dhammā
A̬lamar̂iya-ñāṇa-dass̬ana-visêso a̬dhiga̬to
So'haṁ pacchîme kāle sa̬brahmâcārīhi puṭṭho
Na maṅku̬ bha̬vissāmī' ti
Pabbaĵitena a̬bhiṇhaṁ paccave̬kkĥit̬abbaṁ
บรรพชิตพึงพิจารณาโดยแจ่มชัด อยู่เนืองนิจว่า
ญาณทัศนะอันวิเศษ ควรแก่พระอริยเจ้า
อันยิ่งกว่าวิสัยธรรมดาของมนุษย์ ที่เราได้บรรลุแล้ว
เพื่อเราจะไม่เป็นผู้เก้อเขิน เมื่อถูกเพื่อนสพรหมจารี
ด้วยกันถามในภายหลัง มีอยู่แก่เราหรือไม่ ดังนี้
Ban-pá-chít pʉng pí-jaa-rá-naa doi jɛ̀ɛm chát · yùu nʉang nít wȃa
Yaan-tát-sà-ná an wí-sèet · kuan gɛ̀ɛ prá à-rì-yá jȃo
An yȋng gwàa wí-săi tam-má-daa kɔ̆ɔng má-nút · tȋi rao dȃai ban-lú lɛ́ɛo
Pʉ̑a rao jà mȃi bpen pȗu gə̑ə kə̆ən · mʉ̑a tùuk pʉ̑an sà-pram-má-jaa-rii
Dȗay gan tăam nai paai lăng · mii yùu gɛ̀ɛ rao rʉ̆ʉ mȃi · dang níi
Ban-pá-chít pʉeng pí-jaa-rá-naa doi jɛ̀ɛm chát · yùu nʉeang nít wȃa
Yaan-tát-sà-ná an wí-sèed · kuan gɛ̀ɛ prá à-rì-yá jȃo
An yȋng gwàa wí-săi tam-má-daa kɔ̆ɔng má-nút · tȋi rao dȃi ban-lú lɛ́ɛo
Pʉ̑ea rao jà mȃi bpen pȗu gœ̑ kœ̆n · mʉ̑ea tùug pʉ̑ean sà-pram-má-jaa-rii
Dȗay gan tăam nai paai lăng · mii yùu gɛ̀ɛ rao rʉ̆ʉe mȃi · dang níi
"Has m̬y practice borne fruit with freedom or însight
So that at th̬e end of my̬ life I need not feel a̬shamed when questioned by my spîrîtual compa̬nions?"
This should be re̬flected upon again and a̬gain by one who ha̬s gône forth
อิเม โข ภิกขะเว ทะสะ ธัมมา
Ime kho bhikkhâve dasa̬ dhammā
ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย
ธรรมทั้งหลายสิบประการเหล่านี้แล
Duu gɔ̀ɔn pík-sù táng lăai
Tam táng lăai sìp bprà-gaan lào níi lɛɛ
Duu gɔ̀ɔn pík-sù táng lăai
Tam táng lăai sìp bprà-gaan lào níi lɛɛ
Bhikkhus these are the te̬n dhammas
ปัพพะชิเตนะ อะภิณฺหัง ปัจจะเวกขิตัพพา
Pabbaĵitena a̬bhiṇhaṁ paccave̬kkĥit̬abbā
เป็นธรรมที่บรรพชิตพึงพิจารณาโดยแจ่มชัด
อยู่เนืองนิจ
Bpen tam tȋi ban-pá-chít pʉng pí-jaa-rá-naa doi jɛ̀ɛm chát
Yùu nʉang nít
Bpen tam tȋi ban-pá-chít pʉeng pí-jaa-rá-naa doi jɛ̀ɛm chát
Yùu nʉeang nít
To be re̬flected upon again and a̬gain
อิติ
I'ti
ด้วยอาการอย่างนี้แล
Dȗay aa-gaan yàang níi lɛɛ
Dȗay aa-gaan yàang níi lɛɛ
By one who ha̬s gône forth